พระคาถาชินบัญชร
สมเด็จพระพุทธาจารย์ (โต
พรหมรังสี)
เพื่อให้เกิดอานุภาพยิ่งขึ้น
ก่อนเจริญภาวนาชินบัญชรให้
ตั้งนะโม ๓ จบ
แล้วระลึกถึงและบูชาเจ้าประคุณสมเด็จด้วยคำว่า
ปุตตะกาโมละเภปุตตัง
ธะนะกาโมละเภธะนัง
อัตถิกาเยกายะญายะ
เทวานังปิยะตัง สุตตะวา
อิติปิโส ภะคะวา
ยะมะราชาโน
ท้าวเวสสุวัณโณ
มรณังสุขัง
อะระหังสุคะโต
นะโมพุทธายะ
๑ ชะยาสะนาคะตา พุทธา
เชตะวา มารัง สะวาหะนัง
จะตุสัจจาสะภัง ระสัง เย
ปิวิงสุ นะราสะภา .
๒ ตัณหังกะราทะโย พุทธา
อัฏฐะวีสะติ นายะกา
สัพเพ ปะติฏฐิตา มัยหัง
มัตถะเก เต มุนิสสะรา .
๓ สีเส ปะติฏฐิโต มัยหัง
พุทโธ ธัมโม ทะวิโลจะเน
สังโฆ ปะติฏฐิโต มัยหัง
อุเร สัพพะคุณากะโร .
๔ หะทะเย เม อะนุรุทโธ
สารีปุตโต จะ ทักขิเณ
โกณฑัญโญ ปิฏฐิภาคัสมิง
โมคคัลลาโน จะวามะเก .
๕ ทักขิเณ สะวะเน มัยหัง
อาสุง อานันทะราหุโล
กัสสะโป จะ มะหานาโม
อุภาสุง วามะโสตะเก .
๖ เกสันเต ปิฏฐิภาคัสมิง
สุริโย วะ ปะภังกะโร
นิสินโน สิริสัมปันโน
โสภิโต มุนิ ปุงคะโว .
๗ กุมาระกัสสะโป เถโร
มะเหสี จิตตะวาทะโก
โส มัยหัง วะทะเน นิจจัง
ปะติฏฐาสิ คุณากะโร .
๘ ปุณโณ อังคุลิมาโล จะ
อุปาลี นันทะสีวะลี
เถรา ปัญจะ อิเม ชาตา
นะลาเฏ ติละกา มะมะ .
๙ เสสาสีติ มะหาเถรา
วิชิตา ชินะสาวะกา
เอเตสีติ มะหาเถรา
ชิตะวันโต ชิโนระสา
ชะลันตา สีละเตเชนะ
อังคะมังเคสุ สัณฐิตา .
๑๐ ระตะนัง ปุระโต อาสิ
ทักขิเณ เมตตะสุตตะกัง
ธะชัคคัง ปัจฉะโต อาสิ
วาเม อังคุลิมาละกัง .
๑๑ ขันธะโมระปะริตตัญจะ
อาฏานาฏิยะสุตตะกัง
อากาเส ฉะทะนัง อาสิ
เสสา ปาการะสัณฐิตา .
๑๒ ชินนาณา วะระสังยุตตา
สัตตะปาการะลังกะตา
วาตะปิตตาทิสัญชาตา
พาหิรัชฌัตตุปัททะวา .
๑๓ อะเสสา วินะยัง ยันตุ
อะนันตะชินะเตชะสา
วะสะโต เม สะกิจเจนะ
สะทา สัมพุทธะปัญชะเร .
๑๔ ชินะปัญชะระมัชฌัมหิ
วิหะรันตัง มะฮีตะเล
สะทาปาเลนตุ มัง สัพเพ
เต มะหาปุริสาสะภา .
๑๕ อิจเจวะมันโต สุคุตโต
สุรักโข
ชินานุภาเวนะ
ชิตุปัททะโว
ธัมมานุภาเวนะ
ชิตาริสังโฆ
สังฆานุภาเวนะ
ชิตันตะราโย
สัทธัมมานุภาวะปาลิโต
จะรามิ ชินะปัญชะเรติ ฯ